Dr Grzegorz Luboiński o tabletce “dzień po”

Tabletka „dzień po”, czy raczej, jak proponuje prof. Wielgoś tabletka „po”, to preparat, który zażyty po stosunku płciowym bez zabezpieczenia minimalizuje ryzyko powstania ciąży. Trzeba wiedzieć, że jest na rynku kilka preparatów spełniających wymagania stawiane przed takimi środkami zapewniających wysoką skuteczność ograniczenia ryzyka powstania ciąży przy akceptowalnym ryzyku powikłań. Zasadą stosowania tabletki „po” jest podanie jej w jak najkrótszym czasie po odbytym stosunku. Tabletka ta hasłowo nazywana była „tabletką pękniętej prezerwatywy”, bo to było najczęstszym wskazaniem do jej zastosowania. Wymaganie celowości konsultacji lekarskiej przed wydaniem leku (wystawieniem recepty)  jest trudne do uzasadnienia.  Wywiad lekarski poza zaleceniem  użycia tabletki jak najszybciej, powinien wyjaśnić, że bzdurą są twierdzenia o rzekomej „bombie hormonalnej”.  Zwykle powinna być użyta do 72 godzin po stosunku, a z pewności w ciągu tygodnia. Późniejsze stosowanie taletki jest bezcelowe.

Rozważania na temat powikłań stosowania tabletki (bóle brzucha. bóle głowy. plamienie z dróg rodnych) zawsze należy zrównoważyć skutkami niechcianej ciąży, a to chyba każe jak to zawsze w medycynie wybrać mniejsze zło.

Polityka, która zastąpiła dyskusję merytoryczną spowodowała pomieszanie pojęć tabletki „po” z tabletką powodującą terminację ciąży. Tabletki „po” mogą tylko zapobiegać powstaniu ciąży, a jeżeli ciąża już istnieje to tabletka tej ciąży nie zaszkodzi.

Nagłośnienie problemu tabletki „po” mam nadzieję pozwoli dotrzeć z tą wiedzą do szerszego grona zainteresowanych i w konsekwencji pozwoli zmniejszyć liczbę niechcianych ciąż. 

Warto wiedzieć, że zastosowanie tabletki „po” nie zwalnia od stosowania dotychczas stosowanych środków antykoncepcyjnym czyli kontynuacji brania tabletek antykoncepcyjnych, jeżeli zastosowanie tabletki było spowodowane przerwą w stosowaniu klasycznej antykoncepcji, czy kontynuacji innej antykoncepcji hormonalnej czy mechanicznej.

Grzegorz Luboiński – dr n.med. specjalista chirurg – onkolog, były naczelny chirurg – onkolog z Centrum Onkologii na warszawskim Ursynowie, były konsultant wojewódzki, kierownik trzech oddziałów w Centrum Onkologii, Senior Visiting Consultat Kuwait Cancer Control Center. Sekretarz Polskiej Unii Onkologii.